Podkładki niezbrojone - Ruba N15 i N20

Opis produktu

Podkładka elastomerowa Ruba N15 i N20 znajduje zastosowanie do podpierania dźwigarów, belek, podciągów, stropów, itp.

Podkładki elastomerowe niezbrojone N15 i N20 stosuje się przy dużych obciążeniach do 15 N/mm² (N15) lub do 20 N/mm² (N20).

Podkładki elastomerowe, niezbrojone gwarantują przekazywanie obciążenia na podporę w kontrolowany sposób oraz zapewniają swobodny obrót na podporze i zmniejszają oddziaływania związane z przesuwem poziomym podpieranego elementu. Zapobiegają nadmiernym mimośrodom obciążenia i koncentracji naprężeń na krawędzi podpory, jednocześnie wyrównując nierówności i odchylenia przylegających powierzchni.

 1. Wskazówki techniczno-montażowe.

Podkładki elastomerowe niezbrojone N15 i N20 są produkowane w grubościach 5 mm, 10 mm, 15 mm i 20 mm. Krótszy bok powinien mieć długość co najmniej pięciokrotnie większą od grubości podkładki. Podkładkę należy umieszczać w obszarze statycznego zbrojenia podpory i elementu podpieranego.

 2. Podkładek elastomerowych, niezbrojonych należy używać głównie w przypadku występowania obciążeń statycznych. Do obciążeń dynamicznych należy używać podkładek elastomerowych zbrojonych.

Niezbrojone podkładki elastomerowe zaliczone do 2 klasy łożyskowania można stosować tylko wtedy, gdy udział obciążenia długotrwałego wynosi lub przekracza 75%. W innych przypadkach, w których przeciążenie lub uszkodzenie podkładki może prowadzić do utraty stateczności konstrukcji, zalecamy stosowanie podkładek elastomerowych zbrojonych stalą.

3. Właściwości i zalety.

• Mogą być stosowane przy naprężeniach na poziomie 15 MPa (typ N15) oraz 20 MPa (typ N20).
• Są wykonywane z kauczuku wulkanizowanego na bazie EPDM.
• Gwarantują przekazywanie obciążenia w kontrolowany sposób, umożliwiając swobodny obrót na podporze oraz zmniejszając siły poziome wywołane odkształceniem, skurczem lub temperaturą.
• Zapobiegają nadmiernym mimośrodom oraz koncentracji obciążenia na podporze.
• Standardowe grubości podkładek: 5, 10, 15, 20 mm.
• Dopuszczalne przesunięcia maksymalnie do ok. 10 mm.
• Stosowane przy dominujących obciążeniach statycznych. W przypadku obciążeń dynamicznych należy zastosować podkładki zbrojone.

4. Wytyczne do doboru podkładek.

• Obciążenie prostopadłe do powierzchni podkładki (obciążenie powierzchni).

Według obecnie obowiązujących kryteriów kontroli Instytutu Techniki Budowlanej podkładki elastomerowe, niezbrojone mogą w określonych warunkach obciążenia ulegać ściśnięciu o 30% względem początkowej grubości. W poniższych tabelach projektowych maksymalne spłaszczenie liniowe zostało ograniczone do około 20% w celu zapewnienia dodatkowego bezpieczeństwa na wypadek ewentualnych niedokładności montażowych.

• Obciążenie równoległe do płaszczyzny nośnej.

Maksymalny dopuszczalny kąt odkształcenia oraz przemieszczenie są obliczane w następujący sposób:

tan γ - kąt odkształcenia [-],
t - grubość podkładki [mm],
w - przemieszczenie charakterystyczne [mm].

Obciążenia stałe, równoległe do płaszczyzny nośnej nie są dopuszczalne. Dla obciążeń krótkotrwałych zalecane jest spełnienie warunku zabezpieczenia przed przesunięciem:

H₁ - charakterystyczne zewnętrzne obciążenie poziome [N],
H₂ - charakterystyczna siła wewnętrzna wynikająca z odkształcenia [N],
tan γ - kąt odkształcenia [-],
G - moduł sprężystości poprzecznej (1,5 N/mm²),
F - charakterystyczne obciążenie powierzchni [N],
a,b - długość boków podkładki [mm].

W przypadku oddziaływania krótkotrwałych zewnętrznych obciążeń poziomych maksymalny dopuszczalny kąt odkształcenia nie powinien zostać przekroczony.

• Kąt obrotu

Dopuszczalny kąt obrotu wynikający z odkształcenia sprężystego i plastycznego opieranego elementu oraz po części z nierówności i skosu powierzchni wylicza się w następujący sposób:

α - charakterystyczny kąt skręcania.

Przy wymiarowaniu elementów konstrukcji należy wziąć pod uwagę możliwośc powtania mimośrodu obciążenia wywołanego odkształceniem:

e - mimośrodowość.

• Siły poprzeczne rozciągające wynikające z odkształcenia liniowego podkładki

Jeśli nie jest wymagana szczegółowa analiza, obliczenia można przeprowadzić dla podkładek klasy 2 w sposób opisany poniżej:

Z_q - poprzeczna siła rozciągająca [N],
F - obciążenie powierzchniowe [N],
t - grubość podkładki [mm],
a - krótszy bok podkładki [mm].

W celu przejęcia przez podporę poprzecznej siły rozciągającej należy wykonać dodatkowe zbrojenie w elemencie podporowym.

• Sztywność

Jeśli pod jednym komponentem układane są w jednej linii co najmniej dwie podkładki różnego formatu, nie wolno przekroczyć proporcji:

W przeciwnym wypadku należy przeprowadzić analizę, przy założeniu przejęcia całego obciążenia przez pojedyncze podkładki.

Specyfikacja: t x b x l mm RUBA typ N 15 lub N 20

5. Dopuszczalne charakterystyczne obciążenie pionowe podkładek N15 / N20

łączna grubość 5 mm: obciążenie w kN

Najkrótsza długość boku wynosi 50 mm. Dopuszczalny przesuw +/-2,1 mm

łączna grubość 10 mm: obciążenie w kN

Najkrótsza długość boku wynosi 50 mm. Dopuszczalny przesuw +/- 5,6 mm

łączna grubość 15 mm: obciążenie w kN

Najkrótsza długość boku wynosi 75 mm. Dopuszczalny przesuw +/- 9,1 mm

łączna grubość 20 mm: obciążenie w kN

Najkrótsza długość boku wynosi 100 mm. Dopuszczlany przesuw +/-12,6 mm

Nośności podkładek o innych długościach i szerokościach należy odpowiednio przeliczyć. Maksymalny dopuszczalny nacisk na powierzchnię większych podkładek wynosi 15 N/mm² (N 15) lub 20 N/mm² (N 20).

6. Odporność ogniowa
Podkładki N15 i N 20 posiadają badania ogniowe przeprowadzone w Laboratorium Badań Ogniowych ITB.
Posiadają one klasę odporności ogniowej REI 120.
Przy doborze podkładek należy uwzględniać wytyczne zawarte w Ocenie Technicznej nr 01155/17/Z00NZP